Vézelay, 13-06-2021
Het voelt snel vertrouwd, samen eenzelfde ritme stappen, keuvelen maar ook stil zijn, wijzen op de mooie natuur,…De focus richt zich op het caminoteken. Ja, we zijn nog juist! Toch missen we een afslag – wellicht tijdens een wat serieuzer gesprek – het plannetje in de gids brengt redding. In een dorpje vragen we voor de zekerheid of we juist bezig zijn, we krijgen bevestiging èn extra water toegestopt. Welkom, want het wordt bloedheet! Les dag 1: àltijd dubbelcheck, tekens en boekje! (En niet te vergeten de wandelapp gebruiken die Olivier op mijn Iphone plaatste… hèhè, je moet aan veel denken!)
Onze slaapplaats is oké, de eigenaar zucht: er zijn weinig pelgrims momenteel. Met een heerlijke paëlla sluiten we de dag af.
We vertrekken vroeg de volgende ochtend, met picknick en voorraad water. Goed uitgerust, zalig wandelweer, helemaal in the mood. We voelen ons al èchte. Onze eerste stopplaats is een terrasje in een klein plaatsje. Mmmm lekkere Perrier! We geraken aan de praat met een Brit, hij blijkt een gepensioneerd binnenvaartschipper, kent het Albertkanaal, kanaal Bocholt-Herentals… De winkels blijken toe – maandag! – maar geen nood, we mogen bij hem onze voorraad komen aanvullen: pain, fruits, la bièrre. Hij woont aan de overkant van de straat, kom maar mee… We besluiten wijselijk niet verder te gaan dan de voordeur en het te houden bij twee bananen…
Onderweg houd ik me bezig met mijn dagopdracht: een klavertje vier maken/zoeken. En wonder boven wonder belanden we in Châteuanneuf, village du Trèfle!
Het wordt opnieuw bloedwarm, maar we zijn om half 3 op onze slaapplek. In de mairie kunnen we onze sleutel afhalen, het is siësta, dus even geduld voor die verfrissende douche. Maar daarna loopt alles gesmeerd en beleven we een pelgrimsavond. We doen inkopen voor het avondeten, rosé en olijven voor het aperitief, lasagne en brood. Inmiddels zijn er drie andere pèlerins gearriveerd, Alain, Lily en Yvonne. Alles wordt gedeeld en we genieten ‘s avonds van salade, lasagne, rijst, brood, pudding en rosé. Dit onder de mooie avondzon. Ons Frans zal snel terug op peil zijn. Alain stapt de camino in stukken, hij geeft veranderingen aan wegen/voorzieningen/logies door aan het Franse Compostelagemeenschap. De dames delen hun familieverhalen en foto’s. We wisselen instagram en Facebookgegevens uit. Ze gaan mijn traveldiaries volgen (leve Google translate). Les dag 2: genieten van wat zich aandient!
Ons laatste caminostuk samen zal ons heugen. Ruim 28 km, gelukkig vaak door het bos. We ontmoeten regelmatig de andere pèlerins, onze pauzes variëren. Het is heel mooi, heel warm en heel vermoeiend! Ik gebruik mijn JBL… we swingen de laatste kilometers door… Les dag 3: alles komt goed!
In Charité-sur-Loire nemen we de trein naar Bourges; we sluiten onze driedaagse hier af. Bij de kathedraal krijg ik mijn stempel en volgt de foto met schelp.
Morgen alleen verder. Het was een geweldige driedaagse! Dank je wel lieve vriendin, ik mis je nu al!